Projekty Edukacyjne
Projekt AM 143 - Internat bł. Anuarity dla dziewcząt w Masansie
W 2023 roku powstał w parafii Miłosierdzia Bożego w Masansie internat dla dziewcząt, któremu patronuje błogosławiona Anuarita. Dzieło to przynosi wiele dobra i dlatego warto ten projekt kontynuować. Internat dla dziewcząt powstał jako odpowiedź na potrzeby parafian. Większość dziewcząt, zwłaszcza z mniejszych i bardziej odległych wiosek nie kończy szkoły średniej. Czasami wynika to z nadmiaru pracy… Nastolatki mają dużo obowiązków domowych, takich jak opieka nad młodszym rodzeństwem, pranie, sprzątanie, gotowanie, praca w polu czy pomoc w handlu na lokalnym targu. Nadmiar obowiązków sprawia, że nie mają już czasu i sił na naukę. W konsekwencji wyniki są coraz niższe, a dziewczęta zdemotywowane do nauki. Czasami brakuje też warunków do nauki – w domu nie ma prądu, ani kawałka miejsca, żeby rozłożyć książki. Często najbliżsi też nie są w stanie pomóc w nauce, bo nigdy nie chodzili do szkoły. W internacie oprócz edukacji dziewczyny otrzymują również katolickie wychowanie. Codziennie razem się modlą i pracują. Jest czas na naukę i zabawę, pracę i modlitwę. Chodzi o to, aby w przyszłości dziewczęta nie tylko ukończyły szkołę, ale również angażowały się w życie chrześcijańskich wspólnot i dzieliły się z innymi swoją wiarą. W ubiegłym roku do internatu zostało przyjętych 17 dziewczyn! A kolejne wciąż się zgłaszały. Jednak nie było już takiej możliwości. Po rozpoczęciu roku szkolnego ruszyła budowa nowych budynków. Najpierw dwa dormitoria, aby w kolejnym roku szkolnym miejsce znalazło więcej dziewcząt. Później przyjdzie czas na pokoje dla wychowawców i dodatkowe łazienki. Modlitwa i wsparcie tego projektu przynosi dobre owoce, również dla lokalnej społeczności.
odpowiedzialna: świecka misjonarka Katarzyna Tomaszewska, Masansa, Zambia
Projekt AM 144 – Edukacja i wsparcie nauczycieli w Likumbi
Parafia, w której posługuje ks. Piotr angażuje się mocno w edukację dzieci. Trudno jest zrozumieć ludziom w Polsce jakie warunki nauczania mają dzieci w Likumbi. O ile w ogóle się uczą, bo często jest za daleko do szkoły i nie chodzą. Klasy są bardzo liczne, więc nie da się dobrze uczyć i prowadzić zajęć dla ponad 100. dzieci…. Uczniowie nie mają na czym siedzieć, nie posiadają podręczników i potrzebnych przyborów. Podręczniki są najczęściej tylko dla nauczycieli, których też brakuje. Do buszu nie posyła się najlepszych nauczycieli… Rezultaty są takie, że tylko około 30 procent zdaje egzamin końcowy w 7 klasie. Z takimi wynikami nie można dostać się do szkoły z internatem, by kontynuować edukację. W parafialnej szkółce jest teraz dwóch nauczycieli dyplomowanych, dwóch po szkole średniej i jeden wolontariusz. Dzieci jest w sumie 75. W przedszkolu 3-4. latki to najmniejsza grupa, potem w starszakach 5-6. latki i pierwsza klasa. Są trzy sale do nauczania i na ukończeniu kolejne w centrum młodzieżowym, gdzie znajdują się cztery klasy lekcyjne. Jest nadzieja, że w przyszłym roku będą kontynuowane zajęcia w przedszkolu oraz nauka w pierwszej i drugiej klasie. Ks. Piotr planuje otworzyć kolejne poziomy, ale to zależy czy będą do pracy nauczyciele. Rodzice opłacają szkołę, ale opłaty są tak niskie, że nauczyciele nie dostają nawet ¼ wypłaty nauczyciela w szkole państwowej. Najlepiej wykształceni nauczyciele otrzymują miesięcznie, przeliczając na złotówki, 200 złotych. Pracują więc bardziej z potrzeby serca niż dla pieniędzy. Są też wolontariusze, którzy uczą się przekazywać wiedzę, bo skończyli szkołę średnią i muszą poprawić wyniki, by dostać się do szkoły nauczycielskiej. Ksiądz misjonarz chce otwierać szkoły w stacjach misyjnych, a przynajmniej przedszkola, by dzieci się czegoś nauczyły i chciały się dalej uczyć. Celem jest nauka pisania i czytania oraz nauczenie katechizmu. Potrzebne jest wsparcie nauczycieli, by mogli otrzymać większe wynagrodzenie za swoją pracę i sami mieli środki do godziwego życia oraz wyżywienia. Otrzymane środki przeznaczymy na dalsze szkolenie nauczycieli, by mogli się dobrze wykształcić i służyć najbiedniejszym dzieciom, które nie mają szans na dobrą edukację i lepsze życie.
odpowiedzialny: ks. Piotr Kołcz, Likumbi, Zambia
Projekt AM 145 – Wsparcie Centrum Dobrego Pasterza w Bukandze
Siostra Rut posługuje w Centrum Dobrego Samarytanina w Bukanga. Dzieci otrzymują tam trzy posiłki dziennie od poniedziałku do piątku. Za otrzymane pieniądze siostry kupują żywność dla swoich podopiecznych maluchów. Ważnymi priorytetami, które przyświecają celom tej misji są: wybudowanie przedszkola oraz znalezienie rodzin adopcyjnych dla jak największej ilości biednych dzieci z wioski Bukanga. Systematyczna pomoc jest znaczącym wkładem w rozwój Centrum, które często musi się mierzyć z trudnymi wyzwaniami codziennego życia. Jedno z takich wyzwań pojawiło się po zeszłorocznej wizycie sióstr dobrych samarytanek w wiosce. Zaowocowało ono akcją „Adopcja Serca Przedszkolaka”. Piętnaścioro dzieci z wioski już drugi rok uczęszcza do przedszkola prowadzonego przez siostry i wraz z dziećmi z Domu Dziecka rozwija się tam, uczy, bawi … W następnym roku kilkoro przedszkolaków rozpocznie naukę w pierwszej klasie. Ufamy, że znajdą się nowe rodziny adopcyjne i na miejsce „małych absolwentów” będzie można przyjąć do przedszkola kolejne dzieci z wioski.
odpowiedzialna: s. Rut Ciesielska, Bukanga, Tanzania
Projekty Rozwojowe
Projekt AM 140 – Budowa kaplicy w Borovoje
W 2025 roku ks. Dawid prosi o wsparcie budowy kaplicy w miasteczku Borovoje. W tej miejscowości znajduje się kaplica dojazdowa, przerobiona z małego domku mieszkalnego, w którym gromadzili się ludzie na modlitwie. Niestety, jego stan techniczny jest w opłakanym stanie, wymaga dużego remontu, który potrwa ponad dwa lata. Jest bardzo duża potrzeba wybudowania nowej kaplicy, która będzie służyła wiernym. W planie budowy jest też wieża z krzyżem, żeby z daleka było widać, że to miejsce modlitwy. Kaplica będzie pod wezwaniem świętego Maurycego i świętej Faustyny Kowalskiej. Borovoje to miejscowość kurortowa, do której przyjeżdża dużo turystów, by wypocząć. Z tego powodu potrzebne są obok nowej kaplicy pokoje gościnne dla niewielkich grup oraz indywidualnych gości i rodzin, którzy będą mogli odpocząć nie tylko fizycznie, ale też i duchowo.
odpowiedzialny: ks. Dawid Sładek, Szczucińsk, Kazachstan
Projekt AM 141 – Budowa salek katechetycznych w Kabangwe
Ks. Michał posługuje w parafii pod wezwaniem świętego Leona Wielkiego, która z racji położenia, 30 km od centrum stolicy – Lusaki, ciągle się rozrasta. Każdego tygodnia wita nowych parafian, pochodzących z odległych zakątków kraju, którzy mają nadzieję na znalezienie pracy. W roku 2022 powstała nowa stacja dojazdowa, gdzie obecnie budowany jest kościół pod wezwaniem NSPJ.
W tym roku ks. Michał chce kontynuować budowę salek katechetycznych, które zapewnią dzieciom oraz młodzieży bezpieczne i komfortowe miejsce do nauki religii, a także przygotowania do przyjęcia sakramentów. Od początku istnienia parafii ks. misjonarz wspiera edukację dzieci i młodzieży. To dla nich jedyna droga do wyjścia z ubóstwa i znalezienia lepszej przyszłości. Pomaga rodzicom w opłaceniu szkoły dla dzieci i zakupie potrzebnych przyborów oraz pomocy dydaktycznych. Dostęp do dobrej szkoły jest utrudniony z powodu dużych kosztów i znacznej odległości. Brak plonów spowodowany dramatycznie niskimi opadami deszczu spowodował wysoki wzrost cen żywności. To oznacza głód oraz większe ubóstwo wśród ludności i brak potrzebnych funduszy, żeby wysłać dzieci do szkoły.
Każda, nawet najmniejsza ofiara, pomoże w realizacji planów i poprawi jakość życia wielu dzieci i ich rodzin.
odpowiedzialny: ks. Michał Matysik, Kabangwe – Kahale, Zambia
Projekt AM 142 – Budowa kościoła Bożego Miłosierdzia w Masansie
W roku 2025 ksiądz Zenon prosi o wsparcie budowy kościoła. 21 listopada 2021 biskup diecezji Kabwe Clement Mulenga poświęcił plac budowy. Od tej pory trwają zmagania z trudnymi pracami ziemnymi. Zajęły one blisko trzy lata. Najpierw kopanie 24. dołów sporych wymiarów (ponad 2m na 2m) pod stopy fundamentowe na głębokość, w niektórych miejscach nawet do 3 metrów. Tam natrafiono na bardzo twardy grunt, który przypominał mocno sprasowany „żużel”. Kilof aż brzęczał od uderzeń. Trochę pomógł młot udarowy, ale i ten popsuł się kilka razy. Kiedy wykopy udało się ostatecznie uskutecznić zaczęły się zbrojenia i zalewanie stóp fundamentów. Następnie kontynuacja zbrojenia i zalewanie filarów do poziomu „zero”, by ostatecznie całość fundamentów spiąć wieńcem fundamentowym. Na niego, po wypełnieniu odpowiednim wsadem i ubiciu, zostanie wylana betonowa zbrojona płyta kościoła. Potrzebna jest gorąca modlitwa za to dzieło i wsparcie budowy murów kościoła ku czci Miłosierdzia Bożego. Do budowy potrzeba cementu, stali oraz betonowych bloków. Na zakup tych materiałów przeznaczone zostaną wszystkie otrzymane środki.
odpowiedzialny: ks. Zenon Bonecki, Masansa, Zambia
Projekty Sakralne
Projekt AM 137 – Budowa placu zabaw dla dzieci przy świetlicy misyjnej w Nabwalya
Misja ks. Waldemara jest położona pomiędzy parkami narodowymi. Zwierzęta przechodzą swobodnie przez te tereny i wioski. Wiąże się to z niebezpiecznymi zdarzeniami, a także śmiertelnymi wypadkami. W ubiegłym roku było mało opadów i słabe plony. Ks. Waldek zakupił żywność i zabezpieczył mieszkańców przed głodem. Jednocześnie prowadzi prace przygotowawcze do utwardzenia tak zwanej „drogi”. Zostało 10 km, ale trzeba utwardzać metr po metrze. Jest to najtrudniejszy odcinek.
W 2025 roku pragnie zrealizować projekt urządzenia placu zabaw dla dzieci - huśtawki, zjeżdżalnie, małe karuzele... Dzieci w buszu są bardzo zaniedbane. Mało kto się nimi zajmuje. Ich sytuacja jest bardzo trudna. Na misji jest już świetlica, w której się spotykają, uczą, grają w table football, ale nie ma to jak zabawa na powietrzu. Mają też małe prowizoryczne boisko do piłki nożnej, ale trzeba je jeszcze dobrze uporządkować i wyrównać. Chcemy dać tym dzieciom trochę radości…
odpowiedzialny: ks. Waldemar Potrapeluk, Nabwalya, Zambia
Projekt AM 138 – Edukacja i wychowanie dzieci i młodzieży w Masansie
To kontynuacja poprzedniego projektu wspierającego funkcjonowanie świetlicy św. Jana Bosko, w której uczy się ponad 150 dzieci z Masansy. Oprócz świetlicy funkcjonuje w parafii przedszkole, a od zeszłego roku również szkoła. Troska misjonarzy o najmłodszych dotyczy ich rozwoju intelektualnego jak i duchowego. Każde dziecko jest inne, ma swoją historię, ale potrzebuje tego samego: pomocy, uwagi, wsparcia i bliskości. Świecka misjonarka Katarzyna dostrzega jak bardzo dzieci z przedszkola i klasy pierwszej zmieniają się i rozwijają. Stają się odważniejsze, zaczynają aktywnie brać udział w zajęciach, próbują swoich sił w mówieniu po angielsku… daje to ogromną radość, satysfakcję i zachęca do dalszych działań. Każdego dnia dzieci mają lekcje, wspólne modlitwy i zajęcia sportowe. Organizowane są dni tematyczne związane ze świętami religijnymi, czasami jest to dzień sportu, nocowanie w świetlicy, dzień kultury. Dzięki Aniołom Misji dzieci mogą korzystać ze sprzętu sportowego i materiałów plastycznych podczas prowadzonych zajęć.
odpowiedzialna: świecka misjonarka Katarzyna Tomaszewska, Masansa, Zambia
Projekt AM 139 – Wsparcie parafii w Tałgarze
Ksiądz Rafał posługuje w Kazachstanie od 13. lat. W 2022 r. został skierowany jako wikariusz do posługi w miejscowościach wokół Ałmat. Do 11 miejscowości, w których posługuje trzeba czasem dojeżdżać ponad 60 km. W zimie temperatura osiąga -40C, a latem +40C, a drogi też są w różnym stanie…
Biskup w Ałmatach, który jest też przewodniczącym Konferencji Episkopatu Kazachstanu i Azji Środkowej mianował go delegatem do spraw duchowieństwa. Ks. Rafał organizuje spotkania diecezjalne ministrantów, głosi konferencje do służby liturgicznej. Latem organizuje wakacje z Bogiem dla dzieci. Dwa razy w roku organizuje spotkania dla młodzieży, podczas których młodzież uczestniczy we Mszy Świętej, konferencjach, spotkaniach aktywizujących w grupach, adoracji Najświętszego Sakramentu. Jest czas na rozmowy i wspólny śpiew. Głosi w Internecie Słowo Boże. To ważna forma ewangelizacji. W wiosce Amangeldy budowany jest kościół. Planowana jest też budowa świątyni katolickiej w miasteczku Tałgar.
odpowiedzialny: ks. Rafał Dąbrowski, Tałgar, Kazachstan
Projekty Ewangelizacyjne
Projekt AM 00 – Fundusz Dzieła Misyjnego Archidiecezji Katowickiej
Projekt jest propozycją ogólnego wspierania Dzieła Misyjnego Archidiecezji Katowickiej. Zaspokaja on potrzeby związane z nieprzewidzianymi sytuacjami medycznymi czy konkretnymi prośbami poszczególnych misjonarzy. Pomaga też realizować zaplanowane zadania związane z animacją misyjną, materiałami misyjnymi, korespondencją, organizacją kiermaszy misyjnych, kongresów, rekolekcji oraz spotkań środowisk misyjnych archidiecezji.
odpowiedzialny: ks. Dr Grzegorz Wita, Dyrektor PDM Archidiecezji Katowickiej
Projekt AM 135 – Stypendia mszalne dla księży-misjonarzy
Celem projektu jest zaproszenie do składania ofiar mszalnych, które będą przekazywane misjonarzom z prośbą o celebrowanie mszy świętych w intencjach ofiarodawców. Mogą to być pojedyncze msze święte jak również tzw. „gregoriańskie”.
odpowiedzialny: ks. dr Grzegorz Wita
Projekt AM 136 – Budowa domku i miejsca spotkań w stacji misyjnej Chimika
Parafia Likumbi rośnie poprzez otwieranie nowych stacji misyjnych. Jest ich 15. W tym roku ks. Piotr pragnie pomóc stacji w Chimika. To miejsce bardzo zaniedbane duszpastersko, ponieważ jest trudno dostępne i nie ma drogi. Dolina ma złą sławę w Zambii z powodu licznych morderstw. W roku 2010 bandyci zabili tam pilota samolotu z pomocą medyczną. Od tego czasu miejscowość nie była odwiedzana przez lekarzy i misjonarzy, a ludzie bali się gromadzić w kościele i chodzić w pole pracować. Spowodowało to ogromne pogorszenie warunków życiowych mieszkańców, bo nie było też plonów na polach pozostawionych ugorem. Ta sytuacja przyczyniła się do pozostawienia miejsca bez opieki duszpasterskiej przez wiele lat. Ks. Piotr dotarł tam dwa lata temu i był zdziwiony jak dużo żyje tam ludzi. Tylko dwie osoby przystąpiły do sakramentu pokuty i Eucharystii. Mieszkańcy wioski żyją bez sakramentów. W zeszłym roku wybudowali małe miejsce do modlitwy, na hebanowych słupkach ułożono konstrukcje z gałęzi i pokryto wszystko trawą. Pomimo prostych warunków gromadzi się tam dość dużo ludzi. Przychodzą modlić się przez godzinę, a nawet dłużej. Ten ich kościółek nie jest w stanie pomieścić wszystkich. Potrzebny jest projekt związany z wybudowaniem domku, gdzie można zamieszkać i spotykać się z ludźmi. Będzie to stanowić bazę, by otwierać kolejne stacje misyjne w tej dolinie. Trzeba zmienić tą złą sławę, by kiedyś Chimika była znana z dobrych ludzi i powołań kapłańskich. A to jest możliwe tylko jeśli będziemy pracować razem nad głoszeniem Dobrej Nowiny oraz wprowadzaniem jej w życie.
odpowiedzialny: ks. Piotr Kołcz, Likumbi, Zambia